Terapia logopedyczna

Terapia logopedyczna ma na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnej poprzez stopniowe korygowanie zakłóceń występujących podczas porozumiewania się.

Terapia poprzedzona jest wywiadem, obserwacją oraz przeprowadzeniem specjalistycznych testów. Na tej podstawie logopeda stawia diagnozę i opracowuje program usprawniania.

Podczas pracy z dorosłymi pacjentami, tak samo jak w terapii dzieci i młodzieży, wybór metody usprawniania jest podyktowany rodzajem zaburzenia, indywidualnymi potrzebami pacjenta oraz jego kondycją zdrowotną. Najczęściej stosowane w przypadku dorosłych pacjentów są metody praktyczne, ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, ćwiczenia słuchu fizycznego, fonemowego i fonetycznego, metody wizualizacji, metody słowne, mające charakter rehabilitacji mowy i usprawniania umiejętności językowych.

logopeda cemicusWskazania

  • wady wymowy
  • mózgowe porażenie dziecięce
  • jąkanie
  • niedosłuch
  • dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia

Cele terapii

  • usprawnienie motoryki narządów mowy
  • korygowanie wad wymowy
  • poprawienie jakości funkcji językowej, oddechowej, fonacyjnej
  • rozbudowanie zasobu słownictwa czynnego i biernego

Metody

  • ćwiczenia kształtowania oddechu dla mowy, wyrabiania oddechu przeponowego, wydłużanie fazy wydechowej, ćwiczenia ekonomii oddechu, umiejętności synchronizowania pauz oddechowych z całością treści wypowiedzi
  • ćwiczenia głosowe, kształtowania właściwej tonacji, rozciąganie głosek, modulowanie siły głosu i brzmienia głosek w sylabach, wyrazach, zdaniach
  • ćwiczenia słuchowe, usprawnianie odbioru bodźców akustycznych, rozpoznawanie wrażeń słuchowych, ćwiczenia poczucia rytmu i intonacji
  • ćwiczenia wizualizacji, kontroli wzrokowo-dotykowej, objaśniające ułożenie narządów artykulacyjnych według określonego schematu, uczulanie miejsc artykulacji
  • ćwiczenia artykulacyjne, usprawniające funkcjonowanie narządów mowy
    wywoływanie głosek w izolacji, utrwalanie ich poprawnej realizacji w logotomach, wyrazach, zdaniach, z nasileniem głoski trenowanej
  • ćwiczenia fonetycznych modyfikacji, ćwiczenia rytmizujące
  • ćwiczenia leksykalne i rozwijające mowę

W terapii logopedycznej dzieci wykorzystujemy profesjonalne programy multimedialne: Logopedia, Mówiące obrazki, Logo gry, Zabawy słowem, Obrazkowy słownik tematyczny, Wspomaganie rozwoju.

Terapia neurologopedyczna

Terapia neurologopedyczna ukierunkowana jest na likwidowanie zaburzeń komunikacyjnych spowodowanych uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego.

Do uszkodzeń mózgu dochodzi wskutek chorób neurologicznych, urazów czaszkowo-mózgowych, udarów niedokrwiennych lub krwotocznych mózgu, pojawienia się guzów i po operacjach ich usunięcia.

Wskazania

  • afazja
  • dyzartria
  • alalia
  • mózgowe porażenie dziecięce
  • wady wrodzone centralnego układu nerwowego
  • wady genetyczne
  • niepełnosprawność sprzężona
  • uszkodzenia mózgu
  • choroby neurologiczne
  • autyzm

Cele terapii

  • rozbudowanie zasobu słownictwa czynnego i biernego
  • usprawnienie motoryki narządów mowy
  • poprawienie jakości funkcji językowej, oddechowej, fonacyjnej
  • wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych

Do odbudowy sytemu językowego i sprawności komunikacyjnej wykorzystujemy zdolności kompensacyjne mózgu. Wybór metody usprawniania zależy od rodzaju zaburzenia, indywidualnych potrzeb pacjenta oraz jego kondycji zdrowotnej.

Metody

  • ćwiczenia kształtowania oddechu dla mowy, wyrabiania oddechu przeponowego, wydłużanie fazy wydechowej, ćwiczenia ekonomii oddechu, umiejętności synchronizowania pauz oddechowych z całością treści wypowiedzi
  • ćwiczenia głosowe, kształtowania właściwej tonacji, rozciąganie głosek, modulowanie siły głosu i brzmienia głosek w sylabach, wyrazach, zdaniach
  • ćwiczenia słuchowe, usprawnianie odbioru bodźców akustycznych, rozpoznawanie wrażeń słuchowych, ćwiczenia poczucia rytmu i intonacji
  • ćwiczenia wizualizacji, kontroli wzrokowo-dotykowej, objaśniające ułożenie narządów artykulacyjnych według określonego schematu, uczulanie miejsc artykulacji
  • ćwiczenia artykulacyjne, usprawniające funkcjonowanie narządów mowy
  • wywoływanie głosek w izolacji, utrwalanie ich poprawnej realizacji w logotomach, wyrazach, zdaniach, z nasileniem głoski trenowanej
  • ćwiczenia fonetycznych modyfikacji, ćwiczenia rytmizujące
  • ćwiczenia leksykalne i rozwijające mowę

Jednym z najważniejszych aspektów terapii jest współpraca z najbliższym otoczeniem pacjenta, praca nad motywacją pacjenta, mobilizowanie go do aktywnego i świadomego działania na rzecz poprawy zdolności mowy i komunikacji.

Masaż logopedyczny

Masaż logopedyczny jest metodą wspomagającą pracę narządów artykulacyjnych oraz regulującą napięcie mięśniowe. Do terapii wykorzystującej masaż logopedyczny kwalifikują się pacjenci z zaburzeniami strefy ustno twarzowej, chcący poprawić jakość pracy narządów artykulacyjnych, znormalizować napięcie mięśniowe, usprawnić funkcje oralne oraz wesprzeć rozwój mowy.

Ze względu na miejsce stymulowanej strefy masaż logopedyczny dzieli się na:

  • zewnętrzny oraz wewnętrzny,

gdzie stymulacja odbywa się również wewnątrz jamy ustnej. Czas trwania masażu to 25-30 minut. Poprzez ćwiczenia logopedyczno-gimnastyczne, manualną stymulację wykorzystującą dociski, rozcieranie i ruchy wibracyjne, neuromotorycznych okolic:

  • żuchwy,
  • warg, podniebienia
  • podbródka,
  • języka, dziąseł.

W skutek aktywizacji pracy mięśni, z wykorzystaniem dostosowanych do potrzeb pacjenta masażerów, następuje regulacja napięcia w strefie ustno-twarzowej, poprawa jakości pracy narządów artykulacyjnych oraz wsparcie rozwoju mowy.


Logopedia pytana i odpowiedzi – podręcznik akademicki pod red. Tadeusza Gałkowskiego i Grażyny Jastrzębowskiej

Logopedia – Irena Styczek

Skuteczna metoda, wspierająca terapię logopedyczną. Polega na wykorzystaniu specjalistycznych plastrów, ich właściwego napięcia oraz odpowiednich technik aplikacji (mięśniowa, więzadłowa, korekcyjna, limfatyczna) w celu oddziaływania pośrednio na mięśnie. Plastry działają przez cały czas pozostawienia ich  na skórze, co zdecydowanie wpływa na osiągnięcie szybszych efektów terapii.

Przykłady wykorzystania metody kinesiotapingu w logopediiBez tytułu

  • pogłębienie oddechu
  • poprawa funkcjonowania warg
  • lepsza kontrola kącika ust
  • poprawa przełykania
  • poprawa ruchomości krtani
  • poprawa mechaniki żuchwy
  • uniesienie kącika ust
  • zmniejszenie wydzielania śliny

Przeciwwskazania

  • otwarte rany
  • niezagojone blizny
  • alergia na akryl